Bye clarens, Hello J'burg!
Door: Evelienaniba
Blijf op de hoogte en volg Evelien
27 Februari 2012 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Lieve Allemaal,
Inmiddels heb ik het mooie Clarens verlaten en zit nu in een heerlijk appartement in Johannesburg. Na een maand in Clarens te zijn geweest, wilde ik eigenlijk niet meer weg! Als ik door de townships liep kwam ik bekenden tegen, die een praatje met me maakte en vroegen hoe het met me ging. Als ik niet naar de kerk kwam op een zondag, dan werd me gevraagd waar ik uithing en of ik dan écht wel de volgende zondag kwam. En, ik dacht niet dat ik dit ooit zou zeggen, maar oh wat is het gezellig in de kerk! Zingen, dansen en gezellige 'vrienden' die allemaal bij elkaar komen. En zelfs ík heb helemaal vooraan in de kerk gedanst, en ja, ook hier moesten ze allemaal wel weer een beetje om lachen. Ook is het gênant wanneer 'the two white lady's' even naar voren moet komen om zich voor te stellen, ach, weet iedereen in ieder geval wel dat we braaf naar de kerk zijn geweest.
Bij 'People of Hope' hebben we de afgelopen tijd veel meegemaakt. Er kwam bijvoorbeeld een meisje langs met de hik! Niet de gewone hik, maar 24/7 de hik. Ze heeft het al twee maanden en ze kan niet normaal praten, eten en slapen. Ze is naar de kliniek en het ziekenhuis geweest, waar ze haar niet schijnen te kunnen helpen. Gek toch? Uiteindelijk heb ik een Canadese dokter gevraagd om naar haar te komen kijken; hij zegt dat het makkelijk te verhelpen is. Ik hoop het maar, ik zou knettergek worden!
De dames van People of Hope hebben allemaal het idee dat er een kwade geest of iets dergelijks in haar zit, waardoor ze de hele ochtend hebben geschreeuwd tegen dat arme kind. Ze leggen allemaal hun handen op haar hoofd, borst, schouder, rug en schreeuwen dat de geest uit haar moet verdwijnen. Het kind huilen, de dames huilen.. maar de hik bleef.
Verder zijn we die dag op huisbezoek geweest langs een paar huizen in de townships. We hebben voedsel gebracht, even een praatje gemaakt, maar natuurlijk ook gebeden voor alles en iedereen. Na even in een 'bakkie' te hebben gezeten, kwamen we uiteindelijk aan bij twee jongetjes in een piepklein huisje. De vader is overleden en de moeder is opzoek naar werk, maar niet meer teruggekomen. Het oudste jongetje, ongeveer 15 jaar, zorgt voor zijn kleine broertje en kookt iedere dag op een vuurtje met een klein beetje hout.
Omdat ze beide uit Lesotho komen, een land dichtbij Clarens, hebben ze geen toestemming om naar school te gaan. En eigenlijk is daar niet zo veel aan te doen!
Ook zijn we met de dames naar een kippenboerderij geweest, waar we voorlichting over HIV/Aids hebben gegeven. Ik moest ook worden getest, en gelukkig heb ik niets onder de leden! Later op de dag hebben we bij alle werknemers van de boerderij een test gedaan, maar een persoon werd positief getest. Dat viel me alles mee!
In het weekend hebben we in de kroeg een aantal jongens ontmoet die allemaal raftinstructeurs zijn bij de 'Ashriver', hier in de buurt. Dat kwam mooi uit, want na een gezellige braai hebben ze ons uitgenodigd om gratis te komen raften! Het was superleuk, maar ook ontzettend eng! Ik heb echt mijn hart vastgehouden.
We gingen gewoon letterlijk verticaal naar beneden en ik, die bijna vooraan zat, kreeg dan de volle laag over me heen. Ik werd bijna uit de boot geslingerd, door elkaar geschud en mijn mooie broek heeft het niet overleefd. Met een open kruis, maar wel tevreden, zijn we weer naar huis gegaan. Wat een topdag!
Mijn laatste week in Clarens was heel gezellig. Alle 240 kinderen hebben voor me gezongen en ik mocht, net zoals op een verjaardag, zeggen wat we mijn laatste dag gingen doen. Na een paar uur met alle kinderen te hebben geknuffeld, hebben we ook nog even een balletje getrapt. Het was een heerlijke dag! Ook bij People of Hope wisten ze natuurlijk dat ik weg ging; ze hebben allemaal hun hand op me gelegd om voor een voorspoedige reis te bidden. Ik heb nog even snel een foto gemaakt van alle lieve mensen om me heen, zodat ik ze niet meer kan vergeten.
'S avonds zijn we met de raftinstructeurs, maar ook alle leiding van Tsepong naar de kroeg geweest. Het was heel gezellig... Totdat ik 20 liter water over me heen kreeg. Als een verzopen kat heb ik de hele nacht in de kroeg gestaan. De locale (zwarte) bevolking heeft de traditie om, wanneer iemand het dorp of land verlaat, 20 liter water over iemand te gooien! Oke, die suiker en andere rotzooi die ik later over me heen kreeg hoorde niet bij die traditie, maar dat vonden ze gewoon leuk geloof ik! Toen ik over de schrik heen was, was het wel een hele speciale ervaring! Ze vertelde dat ik hun hart had geraakt, dat ze me zo aardig vonden en dat ze eigenlijk niet wilde dat ik wegging. Wat een lieve mensen!
Op dit moment zit ik in Johannesburg en heb ik het Clarens avontuur afgesloten. Over een week zit ik een wildpark en ga ik een andere kant van Zuid-Afrika beleven! Spannend, maar wel heel gaaf. Omdat in de bergen het internet zo traag was en het me niet lukte om een aparte site aan te maken, heb ik voor de liefhebber op facebook een aantal foto's geplaatst. Als het me lukt zal ik een internet foto album aanmaken en dan zal ik de website laten weten.
Heel veel liefs,
Evelien
Inmiddels heb ik het mooie Clarens verlaten en zit nu in een heerlijk appartement in Johannesburg. Na een maand in Clarens te zijn geweest, wilde ik eigenlijk niet meer weg! Als ik door de townships liep kwam ik bekenden tegen, die een praatje met me maakte en vroegen hoe het met me ging. Als ik niet naar de kerk kwam op een zondag, dan werd me gevraagd waar ik uithing en of ik dan écht wel de volgende zondag kwam. En, ik dacht niet dat ik dit ooit zou zeggen, maar oh wat is het gezellig in de kerk! Zingen, dansen en gezellige 'vrienden' die allemaal bij elkaar komen. En zelfs ík heb helemaal vooraan in de kerk gedanst, en ja, ook hier moesten ze allemaal wel weer een beetje om lachen. Ook is het gênant wanneer 'the two white lady's' even naar voren moet komen om zich voor te stellen, ach, weet iedereen in ieder geval wel dat we braaf naar de kerk zijn geweest.
Bij 'People of Hope' hebben we de afgelopen tijd veel meegemaakt. Er kwam bijvoorbeeld een meisje langs met de hik! Niet de gewone hik, maar 24/7 de hik. Ze heeft het al twee maanden en ze kan niet normaal praten, eten en slapen. Ze is naar de kliniek en het ziekenhuis geweest, waar ze haar niet schijnen te kunnen helpen. Gek toch? Uiteindelijk heb ik een Canadese dokter gevraagd om naar haar te komen kijken; hij zegt dat het makkelijk te verhelpen is. Ik hoop het maar, ik zou knettergek worden!
De dames van People of Hope hebben allemaal het idee dat er een kwade geest of iets dergelijks in haar zit, waardoor ze de hele ochtend hebben geschreeuwd tegen dat arme kind. Ze leggen allemaal hun handen op haar hoofd, borst, schouder, rug en schreeuwen dat de geest uit haar moet verdwijnen. Het kind huilen, de dames huilen.. maar de hik bleef.
Verder zijn we die dag op huisbezoek geweest langs een paar huizen in de townships. We hebben voedsel gebracht, even een praatje gemaakt, maar natuurlijk ook gebeden voor alles en iedereen. Na even in een 'bakkie' te hebben gezeten, kwamen we uiteindelijk aan bij twee jongetjes in een piepklein huisje. De vader is overleden en de moeder is opzoek naar werk, maar niet meer teruggekomen. Het oudste jongetje, ongeveer 15 jaar, zorgt voor zijn kleine broertje en kookt iedere dag op een vuurtje met een klein beetje hout.
Omdat ze beide uit Lesotho komen, een land dichtbij Clarens, hebben ze geen toestemming om naar school te gaan. En eigenlijk is daar niet zo veel aan te doen!
Ook zijn we met de dames naar een kippenboerderij geweest, waar we voorlichting over HIV/Aids hebben gegeven. Ik moest ook worden getest, en gelukkig heb ik niets onder de leden! Later op de dag hebben we bij alle werknemers van de boerderij een test gedaan, maar een persoon werd positief getest. Dat viel me alles mee!
In het weekend hebben we in de kroeg een aantal jongens ontmoet die allemaal raftinstructeurs zijn bij de 'Ashriver', hier in de buurt. Dat kwam mooi uit, want na een gezellige braai hebben ze ons uitgenodigd om gratis te komen raften! Het was superleuk, maar ook ontzettend eng! Ik heb echt mijn hart vastgehouden.
We gingen gewoon letterlijk verticaal naar beneden en ik, die bijna vooraan zat, kreeg dan de volle laag over me heen. Ik werd bijna uit de boot geslingerd, door elkaar geschud en mijn mooie broek heeft het niet overleefd. Met een open kruis, maar wel tevreden, zijn we weer naar huis gegaan. Wat een topdag!
Mijn laatste week in Clarens was heel gezellig. Alle 240 kinderen hebben voor me gezongen en ik mocht, net zoals op een verjaardag, zeggen wat we mijn laatste dag gingen doen. Na een paar uur met alle kinderen te hebben geknuffeld, hebben we ook nog even een balletje getrapt. Het was een heerlijke dag! Ook bij People of Hope wisten ze natuurlijk dat ik weg ging; ze hebben allemaal hun hand op me gelegd om voor een voorspoedige reis te bidden. Ik heb nog even snel een foto gemaakt van alle lieve mensen om me heen, zodat ik ze niet meer kan vergeten.
'S avonds zijn we met de raftinstructeurs, maar ook alle leiding van Tsepong naar de kroeg geweest. Het was heel gezellig... Totdat ik 20 liter water over me heen kreeg. Als een verzopen kat heb ik de hele nacht in de kroeg gestaan. De locale (zwarte) bevolking heeft de traditie om, wanneer iemand het dorp of land verlaat, 20 liter water over iemand te gooien! Oke, die suiker en andere rotzooi die ik later over me heen kreeg hoorde niet bij die traditie, maar dat vonden ze gewoon leuk geloof ik! Toen ik over de schrik heen was, was het wel een hele speciale ervaring! Ze vertelde dat ik hun hart had geraakt, dat ze me zo aardig vonden en dat ze eigenlijk niet wilde dat ik wegging. Wat een lieve mensen!
Op dit moment zit ik in Johannesburg en heb ik het Clarens avontuur afgesloten. Over een week zit ik een wildpark en ga ik een andere kant van Zuid-Afrika beleven! Spannend, maar wel heel gaaf. Omdat in de bergen het internet zo traag was en het me niet lukte om een aparte site aan te maken, heb ik voor de liefhebber op facebook een aantal foto's geplaatst. Als het me lukt zal ik een internet foto album aanmaken en dan zal ik de website laten weten.
Heel veel liefs,
Evelien
-
27 Februari 2012 - 10:00
Caroline:
Evert!
Wat weet je toch alles leuk te vertellen! Je laat me helemaal meegenieten hier;) Heb zin de rest te lezen over johannesburg en het park!
kus!! -
27 Februari 2012 - 10:08
Rianne:
Wauw Eef, klinkt allemaal super!! Jammer dat je al die leuke mensen achter je hebt moeten laten, maar het avontuur gaat lekker verder. Heel veel plezier!! Dikke kusx -
27 Februari 2012 - 13:04
Emmar:
Eef, in één woord: WAUW!!!!!!!! -
27 Februari 2012 - 13:40
Forie:
Wat gaaf Eef. Jij beleeft zuidafrika zoals maar heel weinig reizigers dat beleven. Echt contact met de mensen en niet als toerist. Wel heel schrijnend die kinderen die er alleen voor staan. En is die canadese arts nog naar dat kindje gaan kijken? Ik leef erg mee en geniet van je verhalen. Blijf ons vooral op de hoogte houden. Kus Forie -
27 Februari 2012 - 14:50
Jolien:
Klinkt echt super Eef! Leuk dat je daar zo goed werd opgenomen. Veel plezier nog! Xx -
27 Februari 2012 - 20:09
Joke:
Ha die Eef!
Wat ben je toch een lief stoer wijffie!
Prachtig jou ervaringsverhalen, fijn dat je je als een vis in het water voelt.
Dat er maar nog meer moois op je pad zal komen maar daar twijfel ik niet aan. Everybody loves Eeffie ;-)
Lieve groetjes en een dikke x,
Joke van der Bent -
02 Maart 2012 - 19:36
Klaas:
Heey natte krant,
Fijn om weer een verslag van je te kunnen lezen. Ik ben blij voor je dat alles zo voorspoedig verloopt. Al met al is het een enorme levenservaring die niemand van je kan afnemen.
Geniet ze.
Klaas van der Bent -
10 Maart 2012 - 09:10
Debbie:
EEFjee! Ten eerste, wat begin ik je hier echt te missen! Als ik ergens heen ga (feestje of iets anders) denk ik moet evelien vragen of ze mee gaat.. kan niet! Maar vanaf juni sleuren we je weer overal naartoe, dan weet je dat alvast;). Kaagweek, opzet, maak je borst maar nat! Maar geniet eerst verder!! Wat zijn je verhalen mooi! En zo gaaf dat je daar zo goed tussenpast. Inmiddels zit je in het wildpark! kijk uit he! haha xxxxx!
-
18 Maart 2012 - 15:19
Emmar:
Updateupdateupdateupdateupdate?!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
