In de bush
Door: Evelienaniba
Blijf op de hoogte en volg Evelien
22 Maart 2012 | Zuid-Afrika, Pretoria
Na een paar dagen in Johannesburg en Nelspruit gezeten te hebben, kon ik niet wachten om naar het wildpark te gaan. In Johannesburg werd ik fantastisch verzorgd door de twee broers van Maryna, een vriendin van mijn moeder. Het was er heerlijk, maar ik kon er eigenlijk niet de deur uit. Met de bus ben ik daarna naar Nelspruit gereisd, waar ik in een heel leuk hostel heb gezeten. Een echtpaar met hun drie jonge kinderen hebben hun huis omgetoverd in een hostel. ‘S avonds zat ik dus gezellig met de kinderen op de bank of een spelletje te doen! Helaas waren er niet veel mensen in het hostel, alleen een wat oudere man die zonder te betalen opeens weg was en ook niet meer terug kwam.
In Nelspruit was eigenlijk maar bar weinig te doen. Een dagje naar het winkelcentrum in de buurt en een dag naar de botanische tuinen en dat was het wel weer! Om hier dingen te kunnen zien moet je een auto hebben, wat voor mij weer lastig is omdat ik nog geen auto mag huren. Wel ben ik naar Pelgrims rest geweest, een echt goudmijn dorp. Verder ben ik als een echte toerist naar alle bezienswaardigheden gegaan, zoals God’s Window, een uitzichtpunt over het hele gebied. Ook een aantal watervallen gezien, een pannenkoek gegeten bij het beste pannenkoeken restaurant van Zuid-Afrika, althans, dat zeggen ze. Ook ben ik naar de blijde Rivier Canyon gegaan, dat was echt super mooi! Misschien is het leuk om dat even te googlen.
Om van Nelspruit naar Hoedspruit te komen, waar het wildpark is, was nog een hele opgave. Ik zou eerst een minibus-taxi moeten nemen, maar de ene Afrikaan zegt dat het heel gevaarlijk is, terwijl het hostel het juist aanraadt. Ik moest mezelf constant de vraag stellen: “ Is dit wel veilig? Kan ik deze bus/persoon wel vertrouwen?”. Uiteindelijk heb ik een lift gehad van de broer van de hostel eigenaar. Maar ook hier moest ik constant afvragen of het wel veilig was. Reizen in Zuid-Afrika is lastiger dan gedacht (voor een jong blond meisje alleen!)!
Eenmaal aangekomen in Hoedspruit ben ik naar een backpackers lodge gegaan. Wat een verschrikking was dat zeg! Je moet je voorstellen: Het is overdag, het zonnetje schijnt. Ik kom aan in een hele grote loods waar het pikkedonker is. Twee gure mannetjes kijken een beetje tv en wijzen naar je en maken grapjes over je in een andere taal. De dorm is afgesloten door een paar lage schotjes en het stinkt er naar bier en sigaretten. Buiten zijn er een aantal vieze mannen, die trouwens zo in een serie van CSI kunnen spelen. Ze drinken bier vanaf 10 uur in de morgen. Ze praten in het Afrikaans, niet wetende dat ik dat kan verstaan. Ze zeggen dingen als: “Oh, is zij alleen? Niet wat voor jou?” en vertellen daarna allemaal enge dingen over verkrachtingen en moorden (als je er op door vraagt schijnt het van horen zeggen te zijn en weten ze eigenlijk niet precies het verhaal meer, maar dan nog)
Uiteindelijk begon het donker te worden en zat ik met een knorrende maag (het gasstelletje deed het niet) op mijn laatste stukje biltong te knagen. Ik had de deur op slot gedaan, met de sleutel aan de binnenkant nog in het slot om vreemden buiten te sluiten. Uiteindelijk dacht ik aan wat mijn ouders hebben gezegd over ‘naar je gevoel luisteren’ , dus heb ik mijn biezen gepakt en ben ik naar de receptie gegaan. Ze wilde niet dat ik zo laat nog over straat ging, dus heeft ze me een eigen kamer gegeven voor de helft van de prijs. Wat een top mens! De volgende dag ben ik naar een superdeluxe B&B gegaan, met airco en zwembad.
De volgende dag kwam Leon mij ophalen, een van de rangers van het Makalali game reserve. En ja, ik kon van een kilometer afstand al zien dat hij Nederlands was. Na anderhalf uur rijden kwamen we net voor het kamp een groep olifanten tegen. Eentje zat met haar dikke billen op de weg, dus moesten we een half uur wachten totdat ze uiteindelijk bedacht om weg te gaan. Toen we de hoop eigenlijk op hadden gegeven om ook maar een centimeter vooruit te komen, kwamen er opeens twee grote mannetjes aanstormen! Met hun grote dikke lichamen kwamen ze op de kudde afstormen en alle olifanten werden onze kant op gedreven! Het was wel weer een geluk dat door het te hoge testosteron gehalte van de mannetjes de olifant op de weg wegging en wij plankgas konden geven naar het kamp. Een goed begin van de week!
De afgelopen twee weken heb ik ‘bushcamp’ gezeten, een tentenkamp midden in de bush zonder omheining. De olifanten, katten en andere dieren kunnen dus zo het terrein oplopen! Ik had een eigen slaaptent en een eigen ‘badkamer’ (een zak die ik kon vullen met water). ‘ S avonds moesten we koken op het kampvuur en in het donker onze weg vinden rondom het kamp.
Elke dag stond ik 05.00 naast mijn bed, om in het donker een broodje te smeren en een bak oploskoffie te drinken. Om 06.00 stipt zaten we in de auto voor een gamedrive, een rit door de bush.
De eerste week
Deze week al de big 5 gezien! Ik heb deze week veel geleerd over het ‘tracken’ van dieren, dus het volgen van de voetsporen. Het is harstikke leuk om alle sporen te herkennen en ze te volgen! Ook doe ik veel wandelingen langs de rivier of door de bush. Het is wel bukken geblazen, want je hebt zo een heeele grote spin in je gezicht! Ook kan ik alle drolletjes van dieren herkennen. En: Wist je dat je niet alles ‘poep’ kan noemen? Ongeveer ieder dier heeft zijn eigen woord ervoor, haha! Ook doen we geregeld een wedstrijd ‘wie het verste een keutel kan spugen’! Heeeeerlijk.
In bushcamp leren we alle weetjes en ditjes-en-datjes van de bush. Zoals een boom die de ‘toiletpaper tree’ heet, en die je kan gebruiken om je billen mee af te vegen. Goed, genoeg poepverhalen.
De eerste week zijn we langs de rivier gelopen om alle vogels te zien en proberen te herkennen aan hun fluiten. Hier ben ik dus heel slecht in! (Samen met het lezen van de kaart, maar dat verhaal komt later) Toen ik even niet op zat te letten, terwijl de ranger een heel leuk verhaal zat te vertellen over de 100e vogel en zijn geluid, zag ik een Luipaard! Tenminste ik dacht dat ik een leeuw had gezien, maar uiteindelijk toen we de voetsporen zagen bleek het een luipaard te zijn geweest. Eerst wist ik niet wat er zo leuk is aan luipaarden, maar ze schijnen heel schaars te zijn!
Vrijdag hebben we met ons kamp en het andere researchcamp een sleep-out gedaan. Zonder tent, midden in de bush. We zijn naar een gedeelte gegaan dat ‘ lufafa’ heet en dat bekend staat om zijn hyena’s. En dat hebben we geweten ook! Iedereen had een ‘ dienst’ bij het kampvuur om al de dieren in de gaten te houden. Toen ik net lekker in mijn slaapzakje lag en mijn oordoppen inhad, keek ik nog even op. Opeens zag ik een hele grote hyena op 4 meter afstand! (Dat is niet overdreven). Ik kon niet gillen of schreeuwen, want daar raken de beesten zenuwachtig van. Dus begon ik als een gek met mijn vingers te knippen en op mijn been te slaan om geluid te maken. Uiteindelijk heb ik ze samen met de anderen weg kunnen jagen met stenen! Uiteindelijk was het mijn dienst van 2 tot 3 ‘s nachts. De andere twee meiden voor ons gaven een ‘ kleine overdracht’ met dingen zoals: “daar in die hoek zitten 6 paar ogen van Hyena’s en die komen heel dichtbij. Dus hier heb je een aantal stenen. Doe de helft ervan in je zak! Daar aan de andere kant is een luipaard in de boom en in de verte horen we het gebrul van een leeuw. Als die dichterbij komt, moet je even Leon wakker maken” . En bedankt! Met trillende knietjes hebben we constant de hyena’s weg moeten jagen en een aantal keer de ranger wakker moeten maken om ons te helpen. Twee tegen zes is niet eerlijk! Ook hoorde ik een gejank van een Wildebeest, die te grazen was genomen door de hyena’s. De hyana’s lieten zich horen door te lachen van opwinding! Brrr
Tweede week
De tweede week hebben we hele mooie cheetah’s, leeuwen en nog meer hyena’s gezien. De hyena jongen zaten allemaal bij elkaar en probeerde onze banden door te bijten! Ze lagen lekker bij hun moeder wat te drinken en waren aan het spelen. Wat een prachtbeesten! De olifanten lieten daarentegen niets meer van zich horen.
Deze week veel geleerd over de sterren en het heelal. Ook kan ik nu navigeren in het donker (trouwens ook in het licht als ik mijn best doe) en kan ik een aantal planeten herkennen. Aan het einde van de week een wandeling gedaan door een dicht gedeelte van de bush. Opeens kwamen we een kudde olifanten tegen! Met zijn alle achter de ranger gestaan en snel een struik opgezocht. Als een onderzeeer begon de olifanten met zijn slurf te ruiken, maar gelukkig, de wind stond de goede kant op!
Derde week
De Ranger, Dean, floot de ‘ call’ van een uil na, waarna alle vogels in de buurt even een kijkje kwamen nemen! Tientallen vogels kwamen naar ons toe gevlogen, het leek net assepoester. Daar komen toch ook altijd de vogels naar haar toegevlogen als ze ze roept? Uiteindelijk toen ze zagen dat we geen uilen waren, maar een heel groot raar ander iets, vlogen ze snel weg.
Woensdag was echt een bizarre dag! ‘S ochtends zijn we op pad gegaan, opzoek naar Hyena’s. We vonden een grote mannelijke leeuw en met zijn grote manen rende hij weg. Toen we erachteraan reden kwamen we twee grote Hyena’s tegen, die ook naar de zelfde plek renden. In de bomen zaten een stuk of 40 gieren, die allemaal een beetje op zich heen zaten te kijken. Opeens roken we een hele nare geur, de geur van een dood beest! Uiteindelijk het dode beest niet gevonden, maar wel de leeuw teruggezien met een wel heeele volle buik.
Op de terugweg sprong te Amerikaan in de auto opeens op en begon te gillen dat er een luipaard langs de kant van de weg zat. Heel dichtbij! We hebben er een tijd naar zitten staren en daarna omgeroepen over de radio. Laat ik nou net die dag de navigator zijn die totaal het spoor bijster was! Eerder die dag dacht ik dat ik zeker weten de weg wist, terwijl we dan uiteindelijk op een geheel andere kaart bleken te zijn. Uiteindelijk door mijn toedoen de verkeerde weg doorgeven; alle auto’s uit de hele omgeving zijn dus naar de verkeerde kant gereden! Oeps! En iedereen wilde zo graag de luipaard zien….
Een dikke kus vanuit de bush!
Ik zal een paar foto's proberen te plaatsen op facebook.
xxx
In Nelspruit was eigenlijk maar bar weinig te doen. Een dagje naar het winkelcentrum in de buurt en een dag naar de botanische tuinen en dat was het wel weer! Om hier dingen te kunnen zien moet je een auto hebben, wat voor mij weer lastig is omdat ik nog geen auto mag huren. Wel ben ik naar Pelgrims rest geweest, een echt goudmijn dorp. Verder ben ik als een echte toerist naar alle bezienswaardigheden gegaan, zoals God’s Window, een uitzichtpunt over het hele gebied. Ook een aantal watervallen gezien, een pannenkoek gegeten bij het beste pannenkoeken restaurant van Zuid-Afrika, althans, dat zeggen ze. Ook ben ik naar de blijde Rivier Canyon gegaan, dat was echt super mooi! Misschien is het leuk om dat even te googlen.
Om van Nelspruit naar Hoedspruit te komen, waar het wildpark is, was nog een hele opgave. Ik zou eerst een minibus-taxi moeten nemen, maar de ene Afrikaan zegt dat het heel gevaarlijk is, terwijl het hostel het juist aanraadt. Ik moest mezelf constant de vraag stellen: “ Is dit wel veilig? Kan ik deze bus/persoon wel vertrouwen?”. Uiteindelijk heb ik een lift gehad van de broer van de hostel eigenaar. Maar ook hier moest ik constant afvragen of het wel veilig was. Reizen in Zuid-Afrika is lastiger dan gedacht (voor een jong blond meisje alleen!)!
Eenmaal aangekomen in Hoedspruit ben ik naar een backpackers lodge gegaan. Wat een verschrikking was dat zeg! Je moet je voorstellen: Het is overdag, het zonnetje schijnt. Ik kom aan in een hele grote loods waar het pikkedonker is. Twee gure mannetjes kijken een beetje tv en wijzen naar je en maken grapjes over je in een andere taal. De dorm is afgesloten door een paar lage schotjes en het stinkt er naar bier en sigaretten. Buiten zijn er een aantal vieze mannen, die trouwens zo in een serie van CSI kunnen spelen. Ze drinken bier vanaf 10 uur in de morgen. Ze praten in het Afrikaans, niet wetende dat ik dat kan verstaan. Ze zeggen dingen als: “Oh, is zij alleen? Niet wat voor jou?” en vertellen daarna allemaal enge dingen over verkrachtingen en moorden (als je er op door vraagt schijnt het van horen zeggen te zijn en weten ze eigenlijk niet precies het verhaal meer, maar dan nog)
Uiteindelijk begon het donker te worden en zat ik met een knorrende maag (het gasstelletje deed het niet) op mijn laatste stukje biltong te knagen. Ik had de deur op slot gedaan, met de sleutel aan de binnenkant nog in het slot om vreemden buiten te sluiten. Uiteindelijk dacht ik aan wat mijn ouders hebben gezegd over ‘naar je gevoel luisteren’ , dus heb ik mijn biezen gepakt en ben ik naar de receptie gegaan. Ze wilde niet dat ik zo laat nog over straat ging, dus heeft ze me een eigen kamer gegeven voor de helft van de prijs. Wat een top mens! De volgende dag ben ik naar een superdeluxe B&B gegaan, met airco en zwembad.
De volgende dag kwam Leon mij ophalen, een van de rangers van het Makalali game reserve. En ja, ik kon van een kilometer afstand al zien dat hij Nederlands was. Na anderhalf uur rijden kwamen we net voor het kamp een groep olifanten tegen. Eentje zat met haar dikke billen op de weg, dus moesten we een half uur wachten totdat ze uiteindelijk bedacht om weg te gaan. Toen we de hoop eigenlijk op hadden gegeven om ook maar een centimeter vooruit te komen, kwamen er opeens twee grote mannetjes aanstormen! Met hun grote dikke lichamen kwamen ze op de kudde afstormen en alle olifanten werden onze kant op gedreven! Het was wel weer een geluk dat door het te hoge testosteron gehalte van de mannetjes de olifant op de weg wegging en wij plankgas konden geven naar het kamp. Een goed begin van de week!
De afgelopen twee weken heb ik ‘bushcamp’ gezeten, een tentenkamp midden in de bush zonder omheining. De olifanten, katten en andere dieren kunnen dus zo het terrein oplopen! Ik had een eigen slaaptent en een eigen ‘badkamer’ (een zak die ik kon vullen met water). ‘ S avonds moesten we koken op het kampvuur en in het donker onze weg vinden rondom het kamp.
Elke dag stond ik 05.00 naast mijn bed, om in het donker een broodje te smeren en een bak oploskoffie te drinken. Om 06.00 stipt zaten we in de auto voor een gamedrive, een rit door de bush.
De eerste week
Deze week al de big 5 gezien! Ik heb deze week veel geleerd over het ‘tracken’ van dieren, dus het volgen van de voetsporen. Het is harstikke leuk om alle sporen te herkennen en ze te volgen! Ook doe ik veel wandelingen langs de rivier of door de bush. Het is wel bukken geblazen, want je hebt zo een heeele grote spin in je gezicht! Ook kan ik alle drolletjes van dieren herkennen. En: Wist je dat je niet alles ‘poep’ kan noemen? Ongeveer ieder dier heeft zijn eigen woord ervoor, haha! Ook doen we geregeld een wedstrijd ‘wie het verste een keutel kan spugen’! Heeeeerlijk.
In bushcamp leren we alle weetjes en ditjes-en-datjes van de bush. Zoals een boom die de ‘toiletpaper tree’ heet, en die je kan gebruiken om je billen mee af te vegen. Goed, genoeg poepverhalen.
De eerste week zijn we langs de rivier gelopen om alle vogels te zien en proberen te herkennen aan hun fluiten. Hier ben ik dus heel slecht in! (Samen met het lezen van de kaart, maar dat verhaal komt later) Toen ik even niet op zat te letten, terwijl de ranger een heel leuk verhaal zat te vertellen over de 100e vogel en zijn geluid, zag ik een Luipaard! Tenminste ik dacht dat ik een leeuw had gezien, maar uiteindelijk toen we de voetsporen zagen bleek het een luipaard te zijn geweest. Eerst wist ik niet wat er zo leuk is aan luipaarden, maar ze schijnen heel schaars te zijn!
Vrijdag hebben we met ons kamp en het andere researchcamp een sleep-out gedaan. Zonder tent, midden in de bush. We zijn naar een gedeelte gegaan dat ‘ lufafa’ heet en dat bekend staat om zijn hyena’s. En dat hebben we geweten ook! Iedereen had een ‘ dienst’ bij het kampvuur om al de dieren in de gaten te houden. Toen ik net lekker in mijn slaapzakje lag en mijn oordoppen inhad, keek ik nog even op. Opeens zag ik een hele grote hyena op 4 meter afstand! (Dat is niet overdreven). Ik kon niet gillen of schreeuwen, want daar raken de beesten zenuwachtig van. Dus begon ik als een gek met mijn vingers te knippen en op mijn been te slaan om geluid te maken. Uiteindelijk heb ik ze samen met de anderen weg kunnen jagen met stenen! Uiteindelijk was het mijn dienst van 2 tot 3 ‘s nachts. De andere twee meiden voor ons gaven een ‘ kleine overdracht’ met dingen zoals: “daar in die hoek zitten 6 paar ogen van Hyena’s en die komen heel dichtbij. Dus hier heb je een aantal stenen. Doe de helft ervan in je zak! Daar aan de andere kant is een luipaard in de boom en in de verte horen we het gebrul van een leeuw. Als die dichterbij komt, moet je even Leon wakker maken” . En bedankt! Met trillende knietjes hebben we constant de hyena’s weg moeten jagen en een aantal keer de ranger wakker moeten maken om ons te helpen. Twee tegen zes is niet eerlijk! Ook hoorde ik een gejank van een Wildebeest, die te grazen was genomen door de hyena’s. De hyana’s lieten zich horen door te lachen van opwinding! Brrr
Tweede week
De tweede week hebben we hele mooie cheetah’s, leeuwen en nog meer hyena’s gezien. De hyena jongen zaten allemaal bij elkaar en probeerde onze banden door te bijten! Ze lagen lekker bij hun moeder wat te drinken en waren aan het spelen. Wat een prachtbeesten! De olifanten lieten daarentegen niets meer van zich horen.
Deze week veel geleerd over de sterren en het heelal. Ook kan ik nu navigeren in het donker (trouwens ook in het licht als ik mijn best doe) en kan ik een aantal planeten herkennen. Aan het einde van de week een wandeling gedaan door een dicht gedeelte van de bush. Opeens kwamen we een kudde olifanten tegen! Met zijn alle achter de ranger gestaan en snel een struik opgezocht. Als een onderzeeer begon de olifanten met zijn slurf te ruiken, maar gelukkig, de wind stond de goede kant op!
Derde week
De Ranger, Dean, floot de ‘ call’ van een uil na, waarna alle vogels in de buurt even een kijkje kwamen nemen! Tientallen vogels kwamen naar ons toe gevlogen, het leek net assepoester. Daar komen toch ook altijd de vogels naar haar toegevlogen als ze ze roept? Uiteindelijk toen ze zagen dat we geen uilen waren, maar een heel groot raar ander iets, vlogen ze snel weg.
Woensdag was echt een bizarre dag! ‘S ochtends zijn we op pad gegaan, opzoek naar Hyena’s. We vonden een grote mannelijke leeuw en met zijn grote manen rende hij weg. Toen we erachteraan reden kwamen we twee grote Hyena’s tegen, die ook naar de zelfde plek renden. In de bomen zaten een stuk of 40 gieren, die allemaal een beetje op zich heen zaten te kijken. Opeens roken we een hele nare geur, de geur van een dood beest! Uiteindelijk het dode beest niet gevonden, maar wel de leeuw teruggezien met een wel heeele volle buik.
Op de terugweg sprong te Amerikaan in de auto opeens op en begon te gillen dat er een luipaard langs de kant van de weg zat. Heel dichtbij! We hebben er een tijd naar zitten staren en daarna omgeroepen over de radio. Laat ik nou net die dag de navigator zijn die totaal het spoor bijster was! Eerder die dag dacht ik dat ik zeker weten de weg wist, terwijl we dan uiteindelijk op een geheel andere kaart bleken te zijn. Uiteindelijk door mijn toedoen de verkeerde weg doorgeven; alle auto’s uit de hele omgeving zijn dus naar de verkeerde kant gereden! Oeps! En iedereen wilde zo graag de luipaard zien….
Een dikke kus vanuit de bush!
Ik zal een paar foto's proberen te plaatsen op facebook.
xxx
-
22 Maart 2012 - 15:22
Je Vader:
Hé Evelien, leuk verhaal hoor en wat een belevenissen! Erg spannend. -
22 Maart 2012 - 20:12
Forie:
Eef wat ontzettend gaaf. Al je belevenissen in het park. En over het vervoer: ik had al een beetje verteld dat het lastig was. Maar dat is in Nederland moeilijk voor te stellen. Ik vind het heel knap dat je desondanks toch steeds op je bestemming arriveert. Dikke kus
Forie -
23 Maart 2012 - 15:05
Debbie:
Eefje, wat een spannend verhaal en nooit geweten dat je het in je vingers had om zo leuk te schrijven! Had je wat mee kunnen doen;) Echt heel gaaf! Als ik het lees lijkt het net of jij alles tegen me aan het vertellen bent;). Heeeel veel plezier weer en pas op de beesten! We missen je! (Ik moet nog maar 4 weken stage, en ga nu lekker een weekendje weg). xxx -
23 Maart 2012 - 17:18
Emmar:
Eefje, wat weer een lekker verhaal! Echt zó herkenbaar, alles lijkt nog precies hetzelfde te zijn, heerlijk! Verlang er ook weer helemaal naar om terug te gaan! Geniet ervan schat! En wat een prachtfoto's op facebook:) -
24 Maart 2012 - 08:42
De Zuurtjes:
Lieve Evelien,
Wat een andere wereld! Geweldig, spannend, stoer en bijzonder om dat allemaal mee te maken! Jouw verhalen zijn superleuk, geniet er van, niemand kan dit meer van je afnemen, dikke kus, Karin, Roel en de kids -
25 Maart 2012 - 13:07
Joep:
Beste Evelien,
Vul via onderstaande link een korte vragenlijst in en help mij afstuderen binnen 5 minuten! Ik hoop dat je me kan helpen. Fijne reis nog!
www.kwiksurveys.com?s=LMMHLM_2a6d96f0
Groetjes,
Joep -
25 Maart 2012 - 21:53
Maris:
Heerlijk om te lezen. Ik geniet van je verhalen. Lijkt me fantastisch om te doen allemaal op deze manier, heel wat anders als een safari uit de reisgids.
Veel liefs, Maris -
27 Maart 2012 - 09:20
Linda Van Der Aar:
Aaaahh EEF wat een geweldig verhaal. Herkenbaar, je oriëntatie(on)vermogen hahaha maar tof dat je zoveel in de natuur gezien en gedaan hebt! Ik blijf je volgen :) xx -
27 Maart 2012 - 19:24
Klaas Van Der Bent:
He natte krant,
Jij maakt in een paar maanden mee, wat ik in mijn hele leven (55 jaar inmiddels) niet heb meegemaakt. Wat een avontuur. Geniet er van en blijf je gevoel volgen. -
28 Maart 2012 - 05:28
Jill:
Hey eef, wat heerlijk om weer te lezen! Luipaard heb je echt geluk mee! Juist het dier wat ik heel graag wil zien (naast olifanten, maar daarvan heb ik er al aaardig wat gezien).
Geniet ervan (mijn laptop is leeg)
xxx -
29 April 2012 - 19:37
JC EXTASE:
Eef!
We missen je. Zitten hier met de jc ons in mooie rood wit blauwe kleding te verpakken om straks de verjaardag van de koningin te gaan vieren.
Hoe gaat het met jou daar? Nog lekker aan het genieten? Veel plezier en hopelijk weer snel een update.
Heel veel liefs,
JC EXTASE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
